Dlaczego to jest ważne
Jeśli zażywasz leki przeciwzakrzepowe – powszechnie znane jako leki rozrzedzające krew w leczeniu takich schorzeń jak migotanie przedsionków lub zapobiegające powstawaniu zakrzepów krwi – być może będziesz musiał zwrócić uwagę na spożycie witaminy K. Dzieje się tak dlatego, że witamina K odgrywa ważną rolę w krzepnięciu krwi, podczas gdy leki rozrzedzające krew zapobiegają nadmiernemu krzepnięciu krwi. Zrozumienie związku między witaminą K a przyjmowanymi lekami może pomóc w uniknięciu potencjalnych powikłań i utrzymaniu skuteczności leczenia.
Czym jest witamina K?
Podstawy
Witamina K jest niezbędnym składnikiem odżywczym, który pomaga organizmowi tworzyć skrzepy krwi, aby zatrzymać krwawienie po urazie. Bez tego nawet niewielkie skaleczenia mogą spowodować nadmierną utratę krwi. Główne formy witaminy K to filochinon (witamina K1), który występuje głównie w zielonych warzywach liściastych oraz menachinony (witamina K2), które występują w produktach pochodzenia zwierzęcego i żywności fermentowanej.
Jak witamina K i leki rozrzedzające krew wchodzą w interakcję
Nauka, która za tym stoi
Leki rozrzedzające krew, takie jak warfaryna, działają poprzez spowolnienie procesu krzepnięcia krwi. Witamina K natomiast przyspiesza krzepnięcie krwi. Stosowanie diety bogatej w witaminę K może mieć wpływ na skuteczność leków. Dzieje się tak dlatego, że organizm może wytwarzać zbyt wiele czynników krzepnięcia, co zmniejsza zdolność leku do zapobiegania powstawaniu niebezpiecznych zakrzepów krwi.
I odwrotnie, zbyt mało witaminy K może zwiększać ryzyko krwawienia. Dlatego ważne jest, aby zbilansować spożycie. Nie musisz całkowicie unikać witaminy K, ale powinieneś konsekwentnie ją przyjmować, aby mieć pewność, że lek działa zgodnie z przeznaczeniem.
Ile witaminy K potrzebujesz?
Codzienne rekomendacje
Wytyczne dziennej diety dla Amerykanów zalecają:
– Kobiety: 90 mikrogramów (mcg) witaminy K dziennie.
– Mężczyźni: 120 mikrogramów (mcg) witaminy K dziennie.
Ilości te są zazwyczaj łatwe do osiągnięcia dzięki zbilansowanej diecie. Jeśli jednak zażywasz leki rozrzedzające krew, najlepiej omówić swoje specyficzne potrzeby żywieniowe z lekarzem.
Pokarmy o niskiej zawartości witaminy K
Bezpieczne opcje
Jeśli zażywasz leki rozrzedzające krew, włączenie do diety pokarmów o niskiej zawartości witaminy K to mądry sposób na zachowanie zdrowia bez uszczerbku dla leków. Oto kilka przykładów:
Warzywa
- Karczochy
- Biała kapusta
- Marchewka
- Kalafior
- Seler
- Kukurydza
- Ogórek
- Fasolka szparagowa
- Grzyby
- Łuk
- Ziemniaki
- Rzodkiewka
- Słodkie ziemniaki
- Rzepa
- Kapusta
Owoce
- Jabłka
- Banany
- Wiśnie
- Daty
- Granaty
- Guawa
- Nektarynka
- Brzoskwinie
- Ananas
- Truskawka
- Pomidory
- Arbuz
Inne opcje
Większość zbóż, mięsa i produktów mlecznych ma niską zawartość witaminy K. Zawsze jednak skonsultuj się z lekarzem lub dyplomowanym dietetykiem, aby upewnić się, że wybrane przez Ciebie produkty odpowiadają Twoim potrzebom zdrowotnym.
Pokarmy, które należy ograniczyć lub których należy unikać
Pokarmy bogate w witaminę K
Niektóre pokarmy są bogate w witaminę K i należy je spożywać z umiarem lub unikać, jeśli bierzesz leki rozrzedzające krew. Należą do nich:
– Szparagi
– Brokuły
– Cebula Kolorado
– Kayle
– Żurawina
– Sałatka
– Musztarda cebulowa
– Dynia
– Szpinak
– Rzepa
Praktyczne wskazówki dotyczące zarządzania odżywianiem
Kolejność ma znaczenie
Aby mieć pewność, że Twój lek rozrzedzający krew działa skutecznie, staraj się regularnie przyjmować witaminę K. Unikaj nagłego dodawania lub usuwania z diety dużych ilości pokarmów bogatych w witaminę K, ponieważ może to zaburzyć równowagę leków.
W razie wątpliwości szukaj pomocy
Jeśli nie masz pewności co do swojej diety lub wpływu niektórych pokarmów na przyjmowanie leków, skonsultuj się z lekarzem. Pomogą Ci ułożyć plan posiłków dostosowany do Twoich potrzeb i preferencji.
Wniosek: zrównoważone podejście
Zarządzanie dietą podczas przyjmowania leków rozrzedzających krew nie oznacza, że musisz rezygnować z ulubionych potraw. Rozumiejąc rolę witaminy K i dokonując świadomych wyborów, możesz zachować zdrowie i zachować skuteczność leczenia. Zawsze pracuj jako zespół z zespołem medycznym, aby znaleźć odpowiednią równowagę
